Volg je dromen. Je hebt ze niet voor niks.
Het klinkt zo simpel. Volg je dromen. Want soms is het makkelijker om te kiezen voor zekerheid. Dat wat vertrouwd is. Of misschien wel wat van je verwacht wordt. Maar is dat altijd de beste keuze? Word je daar gelukkig van?
Ik ben nogal een dromer. Ik zit altijd vol plannen. Zo heb ik in 2005 een documentaire gedraaid tijdens mijn reis door Australië en Nieuw-Zeeland. Zeven maanden was ik onderweg. Ik had een camera gekocht om mijn reis – en vooral mijn eigen ontwikkeling tijdens de reis – vast te leggen. 21 uur materiaal. Want ik ging natuurlijk niet op reis om er niks mee te doen. Dat zit niet in mijn aard. Ik moest er ook meteen iets mee, zodat de reis ‘nut’ had. Uiteindelijk is dit materiaal goed bewaard, maar is de documentaire er nooit gekomen. In de waan van de dag heb ik, eenmaal terug in Nederland, geen ruimte gemaakt om hier een documentaire van te maken. Zonde. Vast. Maar blijkbaar was de droom niet groot genoeg.
Ik bleef dromen. Ik tikte – eenmaal terug – verschillende bedrijfsplannen uit. Sprak met ondernemers die me op weg konden helpen. Die in me geloofden. Eén bedrijfsplan is nog steeds ijzersterk. Maar is het plan al gerealiseerd? Nee. Waarom? Angst voor het onbekende. Kan ik dat? Gaat het werken? Waarschijnlijk totaal onrealistische bespiegelingen, maar waar in mijn hoofd. Blijkbaar was de droom voor mij te ver weg.
Gaat dit nog ergens heen, vraag je je nu misschien af. Ja, dat gaat het. Want ik had meer dromen. Een kind krijgen was mijn diepgewortelde wens. Maar hoe dan als single lady. Ik hoef hier niet uit te leggen dat je daarvoor toch echt met zijn tweeën moet zijn. Of toch niet? Als je een droom hebt die je echt tot in het diepst van je hart voelt, dan is alles mogelijk. Ook zonder partner dus. Deze droom ging zo diep, dat ik er echt alles voor over had. Teleurstelling, tegenslag en onzekerheid. Maar ook de drive om deze droom echt uit te laten komen. Ik koos ervoor te gaan. Het had wat voeten in de aarde, maar deze droom
kwam uit. Mega trots ben ik op mijn bijna 4-jarige peuter die me elke dag laat zien dat je je dromen moet najagen. En nooit op moet geven. Want daarom mag ze er nu zijn. Vanaf nu zijn dromen realiseerbaar. Omdat je gewoon in het diepe durft te springen.
Het gaf me het lef om ook op werkvlak andere keuzes te maken. Ik trok de stekker uit de zekerheid van mijn fijne opdrachtgever in Maastricht. Om weer te gaan voor mijn eigen creatieve ambities. Want ik wist nu, dat als je je dromen najaagt, je niet teleurgesteld wordt. Omdat je het dichtst bij jezelf blijft. Toen ik afscheid nam van L1, sprak ik met een goede collega over mijn plannen. Hij vroeg heel direct: ‘Wat zou je willen, waar word je blij van?’. Ik sprak mijn langgekoesterde wens uit om een documentaire te maken. Zei ik dat echt hardop? Ja, dat deed ik. Mijn droom was om een documentaire te maken over een verhaal dat me aan het hart gaat. Wat me bezig houdt. Ik wist toen nog niet wat dat zou zijn. Nu wel.
Mijn allereerste documentaire ‘Leven met een Schaduw’ is in 2022 in première gegaan. En fantastische reis die ik samen met het gezin mocht maken. Het bracht me op een bijzonder nieuw pad. Een aankomend jaar zal er een nieuwe documentaire uitkomen. Deze keer een film waar ik als researcher voor heb gewerkt. Samen met Gouden-Kalf regisseur Suzanne Raes.
Het jaar 2023 was niet alleen om die reden bijzonder. Ook voelde ik dat ik met 100% Niki een nieuw pad in wilde slaan. Dat nieuwe pad heet bruiskracht. En begin 2024 mag ik daar eindelijk meer over vertellen.
Je dromen najagen brengt je op bijzondere plekken. En daar ben ik elke dag dankbaar voor!